Geçen sonbaharda gösterime girdikten sonra şimdi Hulu'da, Spencer uzun zamandır beklenen Prenses Diana prestij biyografisidir. Oscar adayı Kristen Stewart ne yazık ki geç, sonsuza kadar sevilen eski İngiliz kraliyetini oynuyor. Bu filmle, yönetmen Pablo Larrain, neredeyse imkansız hikayeleri dramatize etmeye istekli hırslı bir film yapımcısı olarak kendini kanıtladı - ayrıca bkz. 2016'lar Jackie Natalie Portman'ı Jackie Kennedy olarak rol aldığı, JFK'nin suikastından sonraki günlerdeki deneyimini alışılmadık bir biyografiye ve yüksek şatafatlı bir sanat filmine dönüştürdüğü film. Spencer gerçek bir trajediden bir fabl (ve dolayısıyla teknik olarak bir BOATS filmi ( Based On A True Story ) olarak etiketlenmiş olsa da benzer bir formüle sahiptir); şimdi bakalım Larrain bu sefer onu daha işlevsel hale getirecek mi.
SPENCER : YAYINLAYIN YA DA ATLAYIN?
Özet: Noel arifesi. Norfolk, İngiltere. Askeri bir tatbikat. İngiliz ordusu kamyonları Sandringham Malikanesi'ne varıyor. Askerler, büyük mühimmat sandıkları gibi görünen şeylerle köşkün içine katı bir şekilde yürürler. Ama içeride havan mermisi, el bombası ya da mayın yok. Hayır, Noel kutlamaları için Kraliyet Ailesi'nin tüm yiyeceklerini içerirler: egzotik meyveler, buzlu ıstakoz, muhtemelen çorbaya karıştırılacak bezelye vb. Costco'daki uzun tatil sıralarına göğüs geren Kraliçe Anne için bu kadarı.
Bu sırada Diana yalnızdır. Porsche'sini köy yollarında sürüyor. Kraliyet kaybetti. Bir balık ve patates kızartması kafesine girer ve yön sormak için içeri girer ve yer hareketsiz kalır, yıldız çarpmış. Film müziğinde huzursuz caz çalıyor. Bu yolları bilmeli - doğru büyüdü orada , burada kenara çeker ve öz ailesinin eski topraklarında bir korkuluk görür. Babasının ceketini giyiyor. Oturduğu malikane şimdi Sandringham'ın daha da büyük parseline komşu büyük bir parselin üzerine bindirilmiş durumda, pansiyonda jiletli tel çit. Kraliyet şefi Darren (Sean Harris), başına gelir, onu Kraliyet malikanesine yönlendirir, ancak yıpranmış, kesinlikle guano sıçramış ceketi almadan önce değil. Çok Kraliyet değil, hiç değil.
Diana Noel Arifesi yemeğine geç kalacak, ama tek bir ses çıkarmadı ve bir süredir de etmiyor. Asillerin gözleri ve kulakları her yerde olduğu için hiçbir şeyin gizlice konuşulmadığı, katı formalizmin ve değişmez programların hayatı dikte ettiği bu aşırı dekore edilmiş hapishanede hoşnutsuzluğu pek iyi geçmedi. Kraliçe, askeri geçmişe sahip bir adam olan ve her zaman onaylamayan bir asma köpeği olan Binbaşı Alistar Gregory'yi (Timothy Spall) işe aldı. iki küçük oğlu Harry (Freddie Spry) ve William (Jack Nielen) de dahil olmak üzere Kraliyet adamları tarafından vurulmak üzere yetiştirilen mülkteki sülünlerden biri veya belki de çekim sırasında ön planda oturan yolda öldüren sülün. askeri kamyonlar devreye girdi.
Sandringham'daki sesler fısıldıyor. Diana kafayı yedi, diyorlar. Gördüklerimiz aksine hiçbir şey göstermiyor: Eksantrik davranış, bulimia, VIII. ve Kraliçe Victoria'nın eski odasında olduğu için, o zaman burası Kraliçe Victoria'nın ölü derisiyle pislik içinde. Diana, kesinlikle sansürcü Kraliçe (Stella Gonet) ve belki de hoşnutsuz merkezler Charles (Jack Farthing) tarafından yönetilen psikolojik terörizmin hedefi gibi görünüyor. Fakirlik mi yapıyor? Felaket mi yapıyor? Muhtemelen, muhtemelen. Royals, Diana'yı donduruyor, onun ve erkeklerin odalarındaki sıcaklığı nasıl artırmayacakları açık; belki de kanlarını daha saf hale getireceğini düşünüyorlar. Tek sırdaşı, Diana'nın tek sırdaşı olduğu için tam olarak uzağa gönderilen personelden biri olan Maggie'dir (Sally Hawkins). Diğer herkes, Kraliyet Majesteleri'dir ve bunu reverans yapın. Çocuklarla sohbet edecek bir an bulur ve onlar da dinamiği anlamasalar da tüm bunlardan bıkmışlardır; sadece hediyelerini Noel Arifesi yerine Noel sabahı açmak istiyorlar, ama yapamıyorlar, çünkü Kraliyet f-ing geleneğinin sarsılmaz ezilmesine boyun eğmek zorundalar.
Filmin yirmi dakikasında, o lanet olası caz cazı sonunda duruyor.
Sonunda akşam yemeği olur ve onunla birlikte bir dize bölümü gelir. Kemanlar. Çok fazla keman. Diana'nın kıyafetleri onun için seçildi ve o inci kolyeyi takacak Charles.gif'attachment_1048607' class='wp-caption alignnone aligncenter'> 
Fotoğraf: Everett Koleksiyonu
Size Hangi Filmleri Hatırlatacak?: Çift Spencer ile birlikte Jackie çifte bir özellik için her ikisine de katlanabiliyorsanız; sadece onu bağlama Diana , hareket halindeyken çok kötü alınan 2013 Naomi Watts liderliğindeki dud, kimsenin radarına zar zor kaydoldu.
İzlemeye Değer Performans: Tamam, Kristen Stewart'ın Performansı Hakkında Konuşalım. Filmin sınırda gerçeküstü doğasına uyacak şekilde yükseltilmiş, neredeyse tuhaf, sesi sık sık kendine dikkat çeken nefes kesici bir yapmacıklık. Ama aynı zamanda Diana'nın duygularını - endişe, korku ve umutsuzluk, akıl sağlığını kaybettiği hissi - elle tutulur hale getirmeyi de başarıyor. Bazen iki gökdelen arasına gerilmiş bir trapez gösterisi izliyormuş gibi hissettim.
Unutulmaz Diyalog: Diana, Kraliyet varlığının doğasını çocuklarına açıklar: Burada sadece bir zaman vardır. Gelecek yok. Geçmiş ve şimdi aynı şeydir.
Seks ve Cilt: Hiçbiri.
Bizim Aldığımız: Seveceksin Spencer zaman zaman ve başkalarından iğren. Bu anlamda, çok fazla bir parça Jackie , aynı zamanda yaldızlı bir kafeste kapana kısılmış hisseden, kendi alanındaki hoşnutsuzluk tarafından ezilmek üzere olan bir kadın ve ayrıca dışarıdan gelen büyük hayranlık ve inceleme hakkında. İçinde Jackie , Portman, karakterinin kırık kalbini paylaşmak için genellikle Larrain'in stilize yönü ile savaşıyor gibiydi; Spencer film yapımcısı ve yıldızı daha uyumlu buluyor, Stewart Larrain'in eksantrikliklerini, biyografik gelenekleri ustalığa benzer bir şeye dönüştürme girişimlerini benimsiyor. Stewart ve Larrain'in filmi nasıl bu kadar derin ve sinir bozucu, fazla oynanmış ve hoşgörülü, eğlenceli ve gösterişli kılıyor ve yine de ciddi bir içgörü için yer buluyor, örneğin Stewart ve saygıdeğer Hawkins arasındaki inanılmaz bir üçüncü perde anı, vahşi bir dengeleme eylemi. ki bu bir Boks Günü mucizesi gibi gelir.
Larrain, özellikle kızaktan örs sembolizmini kullanırken kasıtlı olarak ağırlaştırıcı gibi görünüyor: inciler, sülünler, korkuluk, Anne Boleyn. Aynı şekilde, müzik yönetmenini zaman aşımına uğratmak, sessizce oturup ne yaptıklarını düşünmek istemesine neden olan aralıksız ve araya giren müzikler için de aynı şey geçerli. Senaryo, Steven Knight ( lokma , Doğu Vaatleri , televizyonlar Peaky Blinders ), para birimi kelimesini bir içki oyununa ilham vermek istiyormuş gibi fırlatır, ancak daha çok, mahremiyetinizi ve ruhunuzu statü ve zenginlik için takas ettiğiniz bir Kraliyet olarak yaşamın işlemsel doğasını çağırma olasılığı daha yüksektir. Film, saraydaki amansız yaşam törenini, boğucu dar görüşlülük ve kutsal hak ve ayrıcalıklardan oluşan tamamen anlamsız olarak tasvir ediyor. Kraliyet yaşam tarzının şiddetli bir şekilde çarpıtılması olarak en eğlencelisi, schadenfreude'umuzu tatmin ederken aynı zamanda tüm zamanların en sevilen Royal'i Diana için endişe uyandırıyor. Başka bir deyişle, hepimiz Kraliçe'nin bu filmi görmesini ve haklı olarak onu kızdırmasını umuyoruz.
Çağrımız: AKIŞ YAPIN. Spencer başka bir şey - biyografi değil, iyi huylu bir drama değil, geleneksel bir film değil. Bu bir al ya da bırak meselesi. Kibirli İngiliz aristokrasisini acımasız bir şekilde devirdiğim için alacağım ki bu, bir filmi sevmek için alçakgönüllü bir neden, ancak yine de iyi bir neden.
Prenses Diana yarı biyografisini yayınlayacak mısınız yoksa atlayacak mısınız? #SpencerFilm VOD mu? #SIOSI
John Serba, Grand Rapids, Michigan'da yaşayan serbest yazar ve film eleştirmenidir. Çalışmalarının devamını şurada okuyun: johnserbaatlarge.com .
Nerede akış yapılır Spencer