Pek çok psikolojik gerilim, benzer bir yörüngeyi takip etme eğilimindeyken, yeni Hulu orijinal filminin izleyicileri Çalıştırmak biraz yorgun ve bazen de fazlasıyla öngörülebilir türden bir bükülme bulmaktan memnun olacaksınız. Emmy ödüllü oyuncu Sarah Paulson ve yeni oyuncu Kiera Allen'ın rol aldığı, Çalıştırmak Diane (Paulson) ve Chloe (Allen) arasındaki karmaşık anne-kız ilişkisine ve bir annenin çaresizliğinin tek çocuğuna tutunabileceği sapkın yola odaklanıyor.
Chloe, en azından yüzeyde, kızını tam bir sevgi ve özenle yetiştiren kendini adamış bekar bir anne olarak görünürken yuvadan ayrılmaya hazır olan, umutlu bir Washington Üniversitesi. İzleyiciler, başlangıçta Chloe'nin sayısız sağlık sorunları nedeniyle - neredeyse doğumda ölüyor ve şimdi astımı var ve diğer şeylerin yanı sıra tekerlekli sandalye kullanıyor - Diane'in aşırı korumacılığının sadece kızının iyiliği için endişe ve onun sadece bir ebeveynin garanti edebileceği şekilde bakımlı.
Tabii ki, yönetmen Aneesh Chaganty ( Aranıyor Senaryoyu Sev Ohanian ile birlikte yazan), filmin başlığını bir sebeple seçti ve Chloe annesi ve kendisi hakkında ne kadar çok şey keşfederse, kaçmak için o kadar çaresiz kalıyor. Ne yazık ki, Diane kızına bakmaya gittiği için, gencin kendi tarafına bağlı kalmasını sağlamak için önlemler almak için daha da ileri gitti. Bunu takip eden, travma mirasının, kendini keşfetmenin ve nihayetinde ona karşı savaşmanın heyecan verici, yoğun bir yolculuğudur.
, Paulson ve Allen ile, çocukluk döneminin altında yatan travmaya yaklaşımları hakkında konuşma fırsatı buldu. Çalıştırmak Aktrislerin bu kadar yoğun sahneleri çektikten sonra nasıl kapanmayı başardıkları ve her ikisinin de bu son hakkında ne düşündükleri.
(NOT: Bu röportaj, Çalıştırmak, final sahnesinin tartışması dahil.)
FİNAL: Çalıştırmak Ekranda çok çığlık atmanıza neden olan filmlerden biriydi. Yardım edemedim ama fark ettim ki filmin altında yatan travmaya rağmen, neredeyse bir kamp duygusu vardı. Aneesh Chagnaty'nin daha klasik bir gerilim filmi yapmak istediğinden bahsettiğini biliyorum. Arka cam ve Sefalet ama senaryodan bu kamp duygusunu aldın mı?
SARAH PAULSON: Başka birinin bunun hakkında bir şey söylediğini gördüm ve tam olarak anladığımdan emin değilim, ama yine de filmi görmedim, bu yüzden görseydim daha iyi anlayabilirdim. Bildiğim kadarıyla, bunun Aneesh'in hedefi olduğunu düşünmüyorum, ama bu konuda yanılıyor olabilirim. Demek istediğim, o gerçekten çok zeki bir adam, bu yüzden aradığı klasik parçanın bir kısmı kesinlikle onlardan geliyor, ama bilmiyorum! Kesinlikle kamp yapmak niyetinde değildim.
KIERA ALLEN: Bu ilginç bir bakış açısı. Aneesh'in birçok klasik film geleneğinden yararlandığını düşünüyorum. Film tutkunu ve filmler konusunda çok eğitimli. Sette olurduk ve hiç duymadığım ilham kaynağı olarak film başlıklarını havadan çekerdi. Film hakkında epey bir şey bildiğimi sanıyordum, ama o başka bir seviyedeydi, bu yüzden seninle beyninde neler olduğu hakkında konuşamıyorum bile. O kadar zeki, zeki ve pek çok yerden çekiciydi. Sarah ve ben bunu her zaman çok ciddiye aldık ve karakterlerimizi çok ciddiye aldık ve onları mümkün olan en gerçek şekilde hayata geçirmek istedik. Setteyken, o sahneleri birlikte yapmak gerçekti, size söyleyeyim! Sarah Paulson’ın yüzünden iki inç uzaktaysanız ve bu performansı izliyorsanız, bu gerçektir.
Fotoğraf: Hulu
Travmanın hem Diane hem de Chloe'nin hem ayrı ayrı hem de birbirleriyle olan ilişkilerinde kesinlikle merkezinde olduğunu inkar etmek mümkün değil. Aktörler olarak, bu karakterleri hayata geçirmek için o karanlık yeri nasıl araştırdınız?
KA: Anesh ile travma hakkında çok konuştum ve çok araştırma yaptım. Chloe’ninkine benzer pek çok hikaye okudum ve çevrelerindeki insanların hikayelerini ve [bu deneyimlerden sonra] nasıl değiştiklerini duydum. Travma çok bireysel bir şey, bu yüzden başka birinin bundan nasıl geçtiğini söyleyemem ama Chloe için bunun nasıl bir şey olacağını biz tasarladık. [O son sahneye hazırlanırken], [arada geçen] o yılların onun için nasıl olacağını, nelerin üstesinden gelebildiğini ve hala neyle mücadele ettiğini ve hala üzerinde çalışması gerekenlerle ilgili bir biyografi yazdım ve her zaman onun yanında olacak çünkü bunu geri alamazsınız. Mutlu olduğu, harika bir hayatı olduğu ve bu bağımsızlığa sahip olduğu ve istediği her şeye sahip olduğu bir yere geldi. [Ama] bunu mutsuz edemez. Her zaman onun bir parçası olacak bazı kısımları var ve bunların nerede olduğunu, nasıl yola çıktığını ve onlarla nasıl savaştığını bulmak o sahne için hazırlanmanın büyük bir parçasıydı.
Ve Sarah, kendinde Diane gibi birini oynayabileceğin o noktaya nasıl geldin?
uçaklar trenler ve otomobil
SP: Sanırım her şey benim için senaryodaydı. Aneesh, çocukken Diane'e olanlar hakkında çok konuştu. Psikolojik olarak, tacize uğradığınızda ve kırıldığınızda başkalarını kırma eğiliminde olduğunuz, yaygın olarak anlaşılan bir fikirdir. Bence Diane için benim için ilginç olan şey, yapmak istediği tek şey, kendisi için yapılandan daha iyi bir şey yapmaktı ve tüm hayatının bu çocukla ilgili olduğu konusunda zihninde ne kadar çarpık bir durum vardı. Duygusal bir yanlışı düzeltmeye çalışırken, sonunda o kadar dengesiz bir kişi oldu, çünkü Chloe hayatının mutlak dayanağı oldu ve ona istikrar ve bir amaç verdi. Yuvayı uçuracağı an, Diane uzayda ve zamanda nerede olduğunu bilmeyecekti ve onu kaybetme fikri kelimenin tam anlamıyla [seçim yapmak gibi] nefes almakla nefes almamak arasındaydı. Bunu yapması mümkün değildi. Muhtemelen çaresizce ihtiyaç duyulduğunu, istenildiğini ve seçildiğini hissetmeye ihtiyaç duyuyordu çünkü çocukken bunu hissetmiyordu. Kendisine ihtiyacı olan, onsuz çalışamayacak bir kız istiyordu ve buna inanması gerekiyordu, bu yüzden çocuğunda bu düşünceyi teşvik edecek şeyler yaptı.
Bu, beni bir sonraki soruma götüren, Diane'e ilişkin ilginç bir bakış açısı. Sarah, daha iyi bir terim olmadığı için, aksi halde kötü adam olarak görülebilecek ya da en azından sevimsiz görünen karakterlerde sempatik nitelikleri ortaya çıkarmak için bir tutkun var gibi görünüyor. Bu bilinçli bir seçim mi yoksa doğal olarak olan bir şey mi, belki de kendi hayatındaki insanlarda en iyiyi arayan biri olduğunuz için mi?
SP: Ah, bir insan olarak öyle olduğumu sanmıyorum (gülüyor). Sanırım biraz alaycı olabilirim, bunu söylemeniz ilginç çünkü bunun nedenini gerçekten düşünmemiştim. Bu soruyu daha önce sormuştum ve sanırım bir kısmı muhtemelen Marcia Clarke olayından geliyor. Bence bu, bir kolektif olarak Marcia Clarke hakkında neye inanmayı seçtiğimizi ve hepimizin ne olduğuna ve ne olduğuna karar verdiğimizi ve bunlarda davranmak için x, y ve z olması gerektiğini düşündürüyor. yollar. Sanırım bu, onu yanlış bir şekilde nasıl tutmayı seçtiğimiz hakkında vatandaşlar olarak kişisel bağlılığımıza değiniyor, bu yüzden ona nasıl sempati duyduğumla ilgili değil, daha çok onun bir insan olduğunu, onun bir insan olduğunu nasıl hatırlattığımla ilgili. . Sonra aniden, daha önce sahip olduğunuz inançlarınızla yüzleşirsiniz, sonra kopmaya başlarsınız ve sonra bir şeyler yaptığımı düşünürsünüz ama aslında tek yaptığım üç boyutlu bir kişiyi canlandırmaya çalışmaktı.
Görünüşe göre [bu karakterler] için bir tutkum var veya [onları oynama] yeteneğim var, ama bence aslında daha çok alınan kolektif bir kararla ilgili. Bence bu şovla ilgili o kadar güçlü olan şey, herkesin kişi hakkındaki kendi inançlarıyla yüzleşmesinde ısrar etmesiydi, bu yüzden anladığım şekliyle deneyim hakkında dürüst olmaya çalışmakla gerçekten ilgisi olan bir şey için itibar kazanıyorum.
Bu benim bir becerim mi yoksa bir heves mi bilmiyorum, ama asaletin hayatlarını yaşarken yol gösterici ilke olmadığı insanlarla oynamakla ilgilendiğimi biliyorum, çünkü ben o kadar çok düşünüyorum ki, lider bayanlar için ya da başrol oyuncuları, onları sevmemiz ve arkasına geçmemiz için karakterlerinde her zaman bir kahramanlık unsuru olması gerekir ve ben bir aktör olarak bununla pek ilgilenmiyorum. Bu tür filmleri seyrederken izlemeyi ya da onları desteklemeyi sevmediğimden değil, ama insan davranışını harekete geçiren yeraltı hikayesiyle daha çok ilgileniyorum ve bazen o parçamız tamamen bir şeyler yapıyor. ahlaksız ve tamamen yozlaşmış değil, kendi kendine hizmet ediyor. Biliyorsunuz, yaptığımız bu tür şeyler bazen o yerden zaman zaman işliyor, beğenip beğenmeme ve ben bir aktör olarak bununla ilgileniyorum.
Seyirci perspektifinden izlemek kesinlikle daha ilginç olduğu için bunu oynamanın da daha ilginç olduğunu düşünüyorum.
SP: Sanırım bunun sebebi onu tanıdığın için! Birisi biraz sorgulanabilir bir şey yaptığında kendinizi tanırsınız [çünkü 'Bunu ben de yapmış olabilirim'. Bu dinamikte zorunlu olarak değil (gülüyor), ama genel olarak, gördüğünüz insan davranışını gördüğünüzde düşünüyorum. Kendinizi daha az yalnız hissetmenize ve hayatınızda yapmış olabileceğiniz veya yapmayabileceğiniz pişmanlık duymadığınız bazı şeyler hakkında daha az kendinden nefret etmenize yardımcı olur. Ne dediğimi anlıyor musun?
Kesinlikle. Böylesine yoğun sahnelerde, kamera dönmeyi bıraktıktan sonra, ikiniz bu zehirlilikten nasıl uzaklaşabildiniz? Kes diye bağırdıklarında kendinizi bu karakterlerden ayırmak zor olmuş olmalı.
KA: Evet, çok yoğundu (gülüyor). Gerçekten yoğun bir sahne yapmak her zaman kolay olmadı ve sonra şunu düşünmek, oh, öğle yemeğinde ne var? Ama bence bu sahneleri yapmaya çok yaklaştık. Hatta bunun hakkında konuşurken duygusallaşabilirim çünkü gerçekten çok zor sahneleri çektiğimi hatırlıyorum ama aşk hala oradaydı. Karakterler bir şekilde kavga ediyor ya da savaşıyor olsalar bile, tüm bu yoğunluk birbirimize duyduğumuz sevgi, ilgi ve desteğe bağlıydı. [Sarah] benim için orada olma yollarına yeniden kanalize edildi ve beni destekledi ve o yoğun sahnelerde bana yardımcı oldu. Daha önce hiç böyle bir şey yapmadım! Bu benim ilk filmim ve tüm bu deneyimi ve böylesine iyi kalpli olması setteki deneyimimde gerçekten büyük bir fark yarattı.
SP: Sanırım benim için Kiera’nın tüm bu travmaya maruz kaldığını ve tüm bu acıya neden olduğunu [ve hiçbir şey hissetmediğini] bilerek yüzüne bakamazsın. Kiera'ya olan sevgim ve ona olan saygım çok büyüktü ve bu yüzden zorlayıcıydı ama bu benim işimdi. Oraya tam olarak gitmezsem, Chloe'nin hikayesinin o hikayenin nihai sonu açısından aynı etkiye sahip olmayacağını düşündüm. Yayının tam olarak anlaşılması için oraya gitmeliyim ve bu zordu çünkü o en açık, sevimli, zeki, esprili, harika kadın. Ama yine, iş bu! Günün sonunda, Aneesh’in vizyonunu hayata geçirmek bizim işimiz, ikimiz de bunu onun için istedik. Kendini bu filmi yapmaya o kadar adamıştı ve ona o kadar tutkuluydu ki, her küçük köşesine ve huysuzluğuna o kadar özen ve zaman ayırmıştı ki, ikimiz de konuşulmamış bir şekilde hissettik ki ona sahip olmasını istediğini vermek istedik. Bu, ikimizin de kazmamızı ve yapılması gerekeni yapmamızı gerektirdi.
Fotoğraf: Hulu
Bir dakikalığına son sahneden bahsedelim. Orada biraz belirsizlik var. Chloe'nin yoluna devam ettiğini ve başarılı, mutlu bir hayat yaşadığını biliyoruz, ancak bazı şeyleri nasıl ele aldığınızı merak ediyorum. Diane ne yaptığını ve yanlış yaptığını tam olarak anladı mı? Chloe gerçekten oraya Diane'i öldürmek için gitti mi ve annesinin daha kötü niteliklerinden bazılarını miras almış olabilir mi?
SP: Diane'in ne kadar bilişsel işlevi olduğunu bilmiyorum (gülüyor), ama sanırım [Chloe] onu görmeye geldiği sürece, onun için önemli olan tek şey bu.
güney park kara cuma bölümü
KA: Oh, çok çarpık! Bu son sahne, Aneesh ve benim perde arkasında çok çalıştığımız bir şey. Sanırım bu sürecin çoğunda, Sarah ile karakterinin nereden geldiği hakkında gerçekten konuşmadım çünkü bunun bana tamamen opak olmasını istedim. Bu karakterin yaşadığı şeylerin çoğu, aman Tanrım, annem bunu bana neden yapıyor? Annemin nesi var? Ve şimdi Sarah'dan, Diane'in nereden geldiğine dair duyduğum bu güzel açıklamaları duymuş olsaydım, Chloe'nin aklına girmenin daha zor olacağını düşünüyorum. Bu yüzden konuya tamamen Chloe'nin bakış açısından giriyordum ve Diane'in ne düşündüğünü hiç bilmiyordum.
Sonunda annesini öldüreceğini düşünmüyorum, bunu annesinin ona yıllarca yaptığı şeyi yapması olarak görüyorum. Onu hasta tutuyor, onu tehdit etmiyormuş gibi tutuyor. Bu, onun bu kişi tarafından travma geçirdiği bir yerden geliyor. Annesiyle bir ilişki kurmak istiyor ve annesinin yanında kendini güvende hissetmesinin tek yolu bu olduğu için bunu kendine rasyonelleştiriyor. İkisine de ihtiyaç duydukları şeyi verebilmesinin tek yolu onu etkisiz hale getirmek, artık onu bir tehlike haline getirmemek.
İstismar döngüsü açısından, Chloe nesiller boyu devam ettirmek yerine bunu kapatırsa çocuklarını güvende tutabilir. Tüm travmasını ve yaşadığı her şeyi hayatındaki bu tek ilişkiye ayırabilir. Ve Diane'in bunu hak etmediğini kim iddia edemez? Bence karakterin buradan geldiği yer burası ve bence onun bunu kendine haklı çıkardığına inanıyorum.
Jennifer Still, kurgusal karakterleri çok önemseyen ve zamanını onlar hakkında yazmaya harcayan New Yorklu bir yazar ve editördür.