Örneğin müzik ipuçları, ilk sezondakinden daha organik ve daha az belirgin hale geldi. Eddie Rabbitt’in I Love a Rainy Night’ı gürültülü bir barın çağa uygun film müziği olarak mı yoksa Wichita polisinin uzun yolculuklar için tercih ettiği seçenek olarak Willie Nelson mı? Bu, Holden'in o zamanlar kız arkadaşının Stooges veya MC5 tarafından bir şov olması gerektiğini düşündüğüm şeye gitmesi, ancak dairesinde oynaşma zamanı geldiğinde Peter Frampton'ı oynaması gibi, Birinci Sezondaki saçma seçimlerden çok daha mantıklı geliyor. . (Ve yine de psikopat katillerle ilgili bir şovda Psycho Killer'ı kullanarak onları aşamıyorum. Üzgünüm, bu şeyler benim için önemli!)
Ayrıntıları doğru bir şekilde aldığınızda, cesur vuruşlar yerine hafif çizimlerle karakter çalışması yapmak çok daha kolay hale gelir. Holden ve Bill, Sam'in Oğlu'nu ziyarete gittiklerinde, Berkowitz'in yolcu koltuğunu hedeflediğini çünkü geleneksel olarak kadınların oturduğu yer olan Holden'ın oturduğu yer olduğunu belirttiğinde, Holden’ın sesinde yalnızca en ufak bir aksama oldu. Görüşme sırasında, Holden araya girdiğinde Bill’in yüzünde bir endişe titriyordu, ama yalnızca bir titreme vardı, bu kısa süre sonra partnerinin duygularını kontrol ettiğini fark ettiğinde kayboldu. Wendy bu noktada araştırmada o kadar pratik değil, ancak Fincher, bakışlarını değiş tokuş ederken gözlerinin odaklanma biçimiyle güzel bir barmene olan ilgisine dair bütün bir hikayeyi anlatabiliyor.
Kısacası, bu titrek, garip bir şekilde abartılmış Birinci Sezondan gelen bir gelişmedir. Prosedür materyali güçlü, film yapımı sağlam, karakter hafif ama becerikli. Bir şov geliştiğinde şov böyle gelişir: Bill Tench'in sözleriyle, Her yerde olur.
Sean T. Collins ( @kafadergisi ) için TV hakkında yazıyor Yuvarlanan kaya , Akbaba , New York Times , ve ona sahip olacak herhangi bir yer , Gerçekten mi. O ve ailesi Long Island'da yaşıyor.
Akış Zihin avcısı 2.Sezon 2.Bölüm Netflix'te
yürüyen ölüler sezon finali spoiler